🌹. సాయి తత్వం – మానవత్వం – 56 / Sai Philosophy is Humanity – 56 🌹
🌴. అధ్యాయము – 8 🌴
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. మానవ జన్మ ప్రాముఖ్యత 🌻
1. ఈ యద్భుత విశ్వమందు భగవంతుడు కోటానుకోట్ల జీవులను సృష్టించి యున్నాడు.
దేవయక్షగంధర్వాదులు, జంతుకీటకాదులు మనుష్యులు మొదలగువానిని సృష్టించెను.
2. స్వర్గము, నరకము, భూమి మహాసముద్రము, ఆకాశమునందు నివసించు జీవకోటి యంతయు సృష్టించెను.
3. వీరిలో నెవరి పుణ్యమెక్కువగునో వారు స్వర్గమునకు పోయి వారి పుణ్యఫలము ననుభవించిన పిమ్మట త్రోసి వేయబడుదురు.
4. ఎవరి పాప మెక్కువగునో వారు నరకమునకు పోదురు. అచ్చట వారు పాపములకు తగినట్లు బాధలను పొందెదరు.
5. పాపపుణ్యములు సమానమగునప్పుడు భూమిపై మానవులుగా జన్మించి మోక్షసాధనమునకై యవకాశము గాంచెదరు.
6. వారి పాప పుణ్యములు నిష్క్రమించునప్పుడు వారికి మోక్షము కలుగును. వేయేల మోక్షముగాని, పుట్టుకగాని వారు వారు చేసికొనిన కర్మపై ఆధారపడియుండును.
🌻. మానవ శరీరం యొక్క ప్రత్యేక విలువ 🌻
1. జీవకోటి యంతటికి ఆహారము, నిద్ర, భయము, సంభోగము సామాన్యము. మానవునివిగాక మరొక్క ప్రజ్డ గలదు.
2. అదియే జ్ఞానము. దీని సహాయముననే మానవుడు భగవత్ సక్షాత్కారమును పొందగలడు. ఇంకే జన్మయందును దీని కవకాశము లేదు.
3. ఈ కారణముచేతనే దేవతలు సైతము మానవజన్మను ఈర్ష్యతో చూచెదరు. వారు కూడ భూమిపై మానవజన్మమెత్తి మోక్షమును సాధించవలెనని కోరెదరు.
4. కొంతమంది మానవజన్మము చాల నీచమైనదనియు; చీము, రక్తము, మలములతో నిండియుండు ననియు, తుదకు శిథిలమై రోగమునకు మరణమునకు కారణమగుననియునందురు.
5. కొంతవరకదికూడ నిజమే. ఇన్ని లోపములున్నప్పటికి మానవునకు జ్ఞానమును సంపాదించు శక్తి కలదు.
6. శరీరముండుట చేతనే మానవుడు తన దేహము యొక్క, జగత్తు యొక్క అనిత్యత్వమును గ్రహించి, ఇంద్రియసుఖముల పట్ల విరక్తి పొంది, నిత్యానిత్యవివెకముతో కడకు భగవత్సాక్షాత్కారమును బొందుచున్నాడు.
7. శరీరము మలభూయిష్టమైనదని నిరాకరించినచో మోక్షమును సంపాదించు అవకాశమును పోగొట్టుకొనెదము.
8. దేహమును ముద్దుగా పెంచి విషయసుఖములకు మరగినచో నరకమున బడెదము.
ఉచితమార్గమేమన, దేహము నశ్రద్ధ చేయకూడదు; దానిని లోలత్వముతో పోషింపనూగూడదు.
9. తగు జాగ్రత్త మాత్రమే తీసికొనవలెను. గుఱ్ఱపురౌతు తన గమ్యస్థానము చేరువరకు గుఱ్ఱమును ఎంత జాగ్రత్తతో చూచుకొనునో యంతజాగ్రత్త మాత్రమే తీసికొనవలెను.
10. ఈ శరీరమును మోక్షసాధన, లేక యాత్మసాక్షాత్కారము కొరకు వినియోగించవలెను. ఇదియే జీవుని పరమావధియై యుండవలెను.
11. భగవంతుడనేకజీవులను సృష్టించినప్పటికి అతనికి సంతుష్టి కలుగలేదట. ఎందుకనగా భగవంతుని శక్తిని యవేవియు గ్రహించలేక పోయినవి.
12. అందుచేత భగవంతుడు ప్రత్యేకముగా మానవుని సృష్టించెను. వానికి జ్ఞానమనే ప్రత్యేక శక్తినిచ్చెను.
13. మానవుడు భగవంతుని లీలలను, అద్భుతకార్యములను, శేముషీవిజ్డానములను జూచి పరవశమొంది నప్పుడు భగవంతుడు మిక్కిలి సంతుష్టిజెంది యానందించును.
14. అందుచే మానవజన్మ లభించుట గొప్ప యదృష్టము. బ్రాహ్మణజన్మ పొందుట అందులోని శ్రేష్టము.
15. అన్నిటికంటె గొప్పది సాయిబాబా చరణారవిందములపై సర్వస్య శరణాగతి చేయునవకాశము కలుగుట.
సశేషం…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹. Sai Philosophy is Humanity – 56 🌹
✍️. Sri NV. Gunaji
📚. Prasad Bharadwaj
Chapter 8
🌻 Importance of Human Birth 🌻
In this wonderful universe, God has created billions (84 lacs according to Hindusastra calculation) of creatures or beings (including Gods, demigods, insects, beasts and men) inhabiting heaven, hell, earth, ocean, sky and other intermediate regions.
Of these, those creatures or souls, whose merits preponderate, go to heaven and live there till they enjoy the fruits of their actions, and when this is done, they are cast down while those souls, whose sins or demerits preponderate, go down to hell, and suffer the consequences of their misdeeds for so long a time as they deserve.
When their merits and demerits balance each other, they are born on earth as human beings, and are given a chance to work out their salvation.
Ultimately when their merits and demerits both drop down (are got rid of) completely, they get their deliverance and become free.
To put the matter in a nutshell, souls get their births or transmigrations according to their deeds and intelligence (development of their minds).
🌻 Special Value of the Human Body 🌻
As we all know, four things are common to all the creatures, viz. food, sleep, fear and sexual union. In the case of man, he is endowed with a special faculty, viz. knowledge, with the help of which he can attain God-vision, which is impossible in any other birth. It is for this reasons that Gods envy man’s fortune and aspire to be born as men on earth, so as to get their final deliverance.
Some say, that there is nothing worse than the human body, which is full of filth, mucus, phlegm and dirt, and which is subject to decay, disease and death.
This is no doubt true to a certain extent; but inspite of these drawbacks and defects, the special value of the human body is – that man has got the capacity to acquire knowledge: it is only due to the human knowledge that one can think of the perishable and transitory nature of the body itself, and of the world and get a disgust for the sense-enjoyments and can discriminate between the unreal and the real, and thus attain God-vision.
So, if we reject or neglect the body because it is filthy, we lose the chance of God-vision, and if we fondle it, and run after sense – enjoyments, because it is precious, we go to hell.
The proper course, therefore, for us to pursue is the following; that the body should neither be neglected nor fondled, but should be properly cared for, just as a traveler on horse-back takes care of his pony on the way till he reaches his destination and returns home.
Thus the body should ever be used or engaged to attain God-vision or self-realization, which is the supreme end of life.
It is said that though God created various sorts of creatures he was not satisfied, for none of them was able to know and appreciate His work. So he had to create a special being – Man, and endow him with a special faculty, viz.
Knowledge and when He saw that man was able to appreciate His Leela – marvellous work and intelligence. He was highly pleased and satisfied. (Vide, Bhagawat 11-9-28).
So really it is good luck to get a human body, better luck to get birth in a Brahmin family, and best one, to get an opportunity of having recourse to Sai Baba’s Feet and surrendering to Him.
Continues…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Date: 28/Jul/2020
🌹. సాయి తత్వం – మానవత్వం – 57 / Sai Philosophy is Humanity – 57 🌹
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. అధ్యాయము – 8 🌴
🌻. మానవుని విధ్యుక్త ధర్మం 🌻
1. మానవజన్మ విలువైనదనియు, దానికెప్పటికైననూ మరణము అనివార్యమనియు గ్రహించి మానవుడెల్లప్పుడూ జాగరూకుడై యుండి జీవిత పరమావధిని సాధించుటకై యత్నించవలయును.
2. ఏ మాత్రమును అశ్రద్ధగాని ఆలస్యముగాని చేయరాదు. త్వరలో దానిని సంపాదించుటకు యత్నించవలెను.
3. భార్య చనిపోయిన వాడు రెండవ భార్య కొఱకెంత ఆతురపడునో, తప్పిపోయిన యువరాజుకై చక్రవర్తి యెంతగా వెదకయత్నించునో యటులనే, విసుగు విరామములేక రాత్రింబవళ్ళు కృషి చేసి యాత్మసాక్షాత్కారమును సంపాదించవలెను.
4. బద్ధకమును, అలసతను, కునుకుపాట్లను దూరమొనర్చి అహోరాత్రములు ఆత్మయందే ధ్యానము నిలుపవలెను.
5. ఈ మాత్రము చేయలేనిచో మనము పశుప్రాయుమగుదుము.
🌻. తక్షణ కర్తవ్యం 🌻
1. మన ధ్యేయము సత్వరము ఫలించు మార్గమేదన, వెంటనే భగవత్సాక్షాత్కారము పొందిన సద్గురువు వద్దకేగుట.
2.ఆధ్యాత్మికోపన్యాసములెన్ని వినినప్పటికి పొందనట్టిదియు, ఆధ్యాత్మికగ్రంథములెన్ని చదివినను తెలియనట్టిదియునగు ఆత్మసాక్షాత్కారము సద్గురువుల సాంగత్యముచే సులభముగా పొందవచ్చును.
3.నక్షత్రములన్నియు కలిసి యివ్వలేని వెలుతురును సూర్యుడెట్లు ఇవ్వగలుగుచున్నాడో యట్లనే ఆధ్యాత్మికోపన్యాసములు, గ్రంధములు ఇవ్వలేని జ్ఞానమును సద్గురువు విప్పి చెప్పగలడు.
4.వారి చర్యలు, సామాన్య సంభాషణలే మనకు మౌనప్రబోధములు. శాంతి, ఖమ, వైరాగ్యము, దానము, ధర్మము, మనోదేహములను స్వాధీన మందుంచుకొనుట, అహంకారము లేకుండుట మొదలగు శుభలక్షణమలను – వారి ఆచరణలో చూచి, భక్తులు నేర్చుకొందురు.
5.వారి పావనచరితములు భక్తుల మనములకు ప్రబోధము కలుగజేసి వారిని పారమార్థికముగా ఉద్ధరించును.
6.సాయిబాబా యట్టి మహాపురుషుడు; సద్గురువు.
7. బాబా సామాన్య ఫకీరువలె సంచరించుచున్నప్పటికి వారెప్పుడును ఆత్మానుసంధానమునందే నిమగ్నులగుచుండిరి.
8.దైవభక్తిగల పవిత్ర హృదయులు వారికి సదా ప్రీతిపాత్రులు. వారు సుఖములకు ఉప్పొంగువారు కారు, కష్టముల వలన క్రుంగిపోవువారుకారు.
9.రాజైననూ, నిరుపేదలైననూ వారికి సమానమే. తమదృష్టి మాత్రమున ముష్టివానిని చక్రవర్తిని చేయగలశక్తి యున్నప్పటికి బాబా ఇంటింటికి తిరిగి భిక్ష నెత్తెడివారు! వారి భిక్ష యెట్టిదో చూతుము.
సశేషం…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹. Sai Philosophy is Humanity – 57 🌹
✍️. Sri NV. Gunaji
📚. Prasad Bharadwaj
Chapter 8
🌻 Man’s Endeavours 🌻
Realizing how precious the human life is, and knowing that Death is certain and may snatch us at any time, we should be ever alert to achieve the object of our life.
We should not make the least delay but make every possible haste to gain our object, just as a widower is most anxious to get himself married to a new bride, or just as a king leaves no stone unturned to seek his lost son.
So with all earnestness and speed, we should strive to attain our end, i.e., self-realization. Casting aside sloth and laziness, warding off drowsiness, we should day and night meditate on the Self.
If we fail to do this, we reduce ourselves to the level of beasts.
🌻 How to Proceed? 🌻
The most effective and speedy way to gain our object is to approach a worthy Saint or Sage – Sadguru, who has himself attained God-vision.
What cannot be achieved by hearing religious lectures and study of religious works, is easily obtained in the company of such worthy souls.
Just as the sun alone gives light, which all the stars put together cannot do, so the Sad-Guru alone imparts spiritual wisdom which all the sacred books and sermons cannot infuse. His movements and simple talks give us ‘silent’ advice.
The virtues of forgiveness, calmness, disinterestedness, charity, benevolence, control of mind and body, egolessness etc. are observed by the disciples as they are being practiced in such pure and holy company.
This enlightens their minds and lifts them up spiritually. Sai Baba was such a Sage or Sad-Guru.
Though He acted as a Fakir (mendicant), He was always engrossed in the Self. He always loved all beings in whom He saw God or Divinity.
By pleasures He was not elated. He was not depressed by misfortunes. A king and a pauper were the same to Him.
He, whose glance would turn a beggar into a king, used to beg His food from door to door in Shirdi, and let us now see how He did it.
Continues….
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Date: 29/Jul/2020
—————————————- x —————————————-
🌹. సాయి తత్వం – మానవత్వం – 58 / Sai Philosophy is Humanity – 58 🌹
🌴. అధ్యాయము – 8 🌴
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. బాబా యొక్క బిక్షాటనం 🌻
1. శిరిడీజనులు పుణ్యాత్ములు. ఎందుకనగా, వారి యిండ్ల యెదుటనేగదా బాబా భిక్షుకునివలె నిలచి, “అమ్మా! రొట్టెముక్క పెట్టు” డనుచు, దానిని అందుకొనుటకు చేయి చాచెడివారు! చేత ఒక రేకుడబ్బా పట్టుకొని, భుజానికి ఒక గుడ్డజోలె తగిలించుకొని భిక్షాటనకు పోయెడివారు.
2. బాబా కొన్ని యిండ్లకు మాత్రమే భిక్షకు పోయెడివారు. పులుసు, మజ్జిగ వంటి ద్రవ పదార్థములు, కూరలు మొదలగునవి రేకు డబ్బాలో పోసుకొనెడివారు.
3. అన్నము, రొట్టెలు మొదలగునవి జోలెలో వేయించుకొనెడివారు. బాబాకు రుచి యనునది లేదు.
4. వారు జిహ్వను స్వాధీనమందుంచుకొనిరి. కాన అన్ని పదార్థములను రేకుడబ్బాలోను, జోలెలోను వేసికొనెడివారు.
5. అన్ని పదార్థములను ఒకేసారి కలిపివేసి భుజించి సంతుష్టి చెందేవారు. పదార్థముల రుచిని పాటించేవారుకాదు.
6. వారు నాలుకకు రుచి యనునది లేనట్లే కాన్పించుచుండెను. బాబా భిక్షకు యొక పద్ధతి, కాలనియమము లేకుండెను.
7. ఒక్కొక్కదినము కొన్ని యిండ్లవద్ద మాత్రమే భిక్షచేసెడివారు. ఒక్కొక్కసారి 12 సార్లు కూడా భిక్షకువెళ్ళెడివారు.
8. భిక్షలో దొరికిన పదార్థములనిన్నింటిని ఒక మట్టిపాత్రలో వేసేవారు. దానిని కుక్కలు, పిల్లులు, కాకులు విచ్చలవిడిగా తినుచుండెడివి.
9. వాటిని తరిమే వారుకారు. మసీదు తుడిచి శుభ్రము చేయు స్త్రీ 10-12 రొట్టెముక్కలను నిరాటంకముగా తీసికొనుచుండెడిది.
10. కుక్కలను, పిల్లులనుగూడ కలలో సైతము అడ్డుపెట్టనివారు, ఆకలితోనున్న పేదల ఆహారమునకు అడ్డుచెప్పుదురా? “ఫకీరు పదవియే నిజమైన మహరాజపదవియనీ, అదియే శాశ్వతమనీ, మామూలు సిరిసంపదలు క్షణభంగురాలనీ”, బాబాయనుచుండెడివారు.
11. ఆ పావనచరితుని జీవితము వంటి జీవితమేగదా మిగుల ధన్యమైనదు!
12. మొదట శిరిడీ ప్రజలు బాబానొక పిచ్చిఫకీరని భావించి, అటులనే పిలిచెడివారు. భోజనోపాధికై రొట్టెముక్కలకై గ్రామములో భిక్షనెత్తి పొట్టపోసికొనెడు పేదఫకీరన్న ఎవరికి గౌరవమేమియుండును? కానీ, యీ ఫకీరు పరమవిశాలహృదయుడు, ఉదారుడు, ధనాపేక్ష లేశమాత్రము లేని నిరాసక్తుడు.
13. బాహ్యదృష్టికి వారు చంచలునిగను, స్థిరత్వము లేనివారుగను గాన్పించినను, లోన వారు స్థిరచిత్తులు.
14. వారి చర్యలు అంతుబట్టనివి. ఆ కుగ్రామములో కూడ ఒక గొప్ప మహాత్మునిగ గుర్తించి, సేవించిన ధన్యజీవులు కొద్దిమంది గలరు.
15. అట్టివారిలో నొకరి వృత్తాంతమిక్కడ చెప్పబోవుచున్నాను.
సశేషం…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹. Sai Philosophy is Humanity – 58 🌹
✍️. Sri NV. Gunaji
📚. Prasad Bharadwaj
Chapter 8
🌻. Baba Begging Food 🌻
Blessed are the people of Shirdi, in front of whose houses, Baba stood as a beggar and called out, “Oh Lassie, give Me a piece of bread” and spread out His hand to receive the same.
In one hand He carried a Tumrel (tinpot) and in the other a zoli or choupadari, i.e., a rectangular piece of cloth. He daily visited certain houses and went from door to door.
Liquid or semi-liquid things such as soup, vegetables, milk or butter-milk were received in the tinpot, while cooked rice, bread, and such solid things were taken in the zoli.
Baba’s tongue knew no taste, as He had acquired control over it.
So how could He care for the taste of the different things collected together? whatever things He got in His zole and in the tinpot were mixed together and partaken by Baba to His heart’s content.
Whether particular things were tasty or otherwise was never noticed by Baba as if His tongue was devoid of the sense of taste altogether.
Baba begged till noon, but His begging was very irregular. Some days He went a few rounds, on other days up to twelve noon.
The food thus collected was thrown in a kundi, i.e. earthen pot. Dog, cats and crows freely ate from it and Baba never drove them away.
The woman who swept the floor of the Masjid took some 10 or 12 pieces of bread to her house, and nobody prevented her from doing so.
How could, He, who even in dreams never warded off cats and dogs by harsh words and signs, refuse food to poor helpless people?
Blessed indeed is the life of such a noble person! People in Shirdi took Him in the beginning for a mad Fakir. He was known in the village by this name.
How could one, who lived on alms by begging a few crumbs of bread, be revered and respected? But this Fakir was very liberal of heart and hand, disinterested and charitable.
Tough He looked fickle and restless from outside. He was firm and steady inside. His way was inscrutable.
Still even in that small village, there were a few kind and blessed people who recognized and regarded Him as a Great Soul. One such instance is given below.
Continues…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Date: 30/Jul/2020
—————————————- x —————————————-
🌹. సాయి తత్వం – మానవత్వం – 59 / Sai Philosophy is Humanity – 59 🌹
🌴. అధ్యాయము – 8 🌴
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. బాయి జాబాయ యొక్క ఎవలేని సేవ 🌻
1. తాత్యాకోతే పాటీలు తల్లి పేరు బాయజాబాయి. ఆమె ప్రతిరోజు మధ్యాహ్నము తలపై ఒక గంపలో రొట్టె కూర పెట్టుకొని, సమీపముననున్న చిట్టడవిలో ముండ్లు పొదలు లెక్కచేయక క్రోసులకొద్ది దూరమునడచి, ఆత్మధ్యానములో నిశ్చలముగ యెక్కడో కూర్చునియున్న బాబాను వెదకి పట్టుకొని, భోజనము పెట్టుచుండెను.
2. బాబాకు సాష్టాంగ నమస్కారము చేసి, వారి యెదుట విస్తరొకటి వేసి తాను తెచ్చిన రొట్టె కూర మొదలగు భోజన పదార్థములను వడ్డించి, కొసరికొసరి వాటిని బాబాచే తినిపించుచుండెను.
3. ఆమె భక్తివిశ్వాసములు అద్భుతమైనవి. ఎనలేని ఆమె సేవను బాబా చివరి వరకు మరువలేదు.
4. ఆమె సేవకు తగినట్లు ఆమె పుత్రుడగు తాత్యాపాటీలును యెంతో ఆదరించి ఉద్ధరించెను. ఆ తల్లి కొడుకులకు బాబా సాక్షాత్ భగవంతుడనే విశ్వాసముండెను.
5. కొన్ని సంవత్సరముల తదుపరి బాబా యడవులకు బోవుట మాని మసీదులోనే కూర్చుండి భోజనము చేయసాగిరి.
6. అప్పటినుంచి పొలములో తిరిగి బాబాను వెతకిపట్టుకొను శ్రమ బాయజాబాయికి తప్పినది.
సశేషం…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹. Sai Philosophy is Humanity – 59 🌹
Chapter 8
✍️. Sri NV. Gunaji
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Bayajabai’s Brilliant Service 🌻
Tatya Kote’s mother, Bayajabai, used to go to the woods every noon with a basket on her head containing bread and vegetables.
She roamed in the jungles koos (about 3 miles) after koss, trampling over bushes and shrubs in search of the mad Fakir, and after hunting Him out, fell at His feet.
The Fakir sat calm and motionless in meditation, while she placed a leaf before Him, spread the eatables, bread, vegetables etc. thereon and fed Him forcibly. Wonderful was her faith and service.
Every day she roamed at noon in the jungles and forced Baba to the partake of lunch. Her service, Upasana or Penance, by whatever name we call it, was never forgotten by Baba till his Maha Samadhi.
Remembering fully what service she rendered, Baba benefited her son magnificently. Both the son and the mother had great faith in the Fakir, Who was their God.
Baba often said to them that “Fakir (Mendicacy) was the real Lordship as it was everlasting, and the so called Lordship (riches) was transient”.
After some years, Baba left off going into the woods, began to live in the village and take His food in the Masjid. From that time Bayajabai’s troubles of roaming in the jungles ended.
Continues…
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Date: 31/Jul/2020
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
—————————————- x —————————————-
Prasad Bharadwaj Incarnation 14 Blog 